Starfræn þjálfun : líkamsrækt, undirbúningsþjálfun og sjúkraþjálfun : vöndum æfingavalið

Abstract

Starfræna þjálfun má í raun skýra sem þjálfun með tilgang. Slík þjálfun snýst ekki um að fá stærri vöðva eða bæta hreinan styrk heldur um að fækka meiðslum og að bæta beitingu líkamans þ.a frammistaða verði betri. Íþróttamenn eiga að gera styrktaræfingar til að verða betri í sinni íþróttagrein. Starfrænn styrkur er eini styrkurinn sem nýtist t.d í íþróttum og þarf því að gera æfingar sem líkja eftir aðstæðum á vellinum. Ástæða þess er að þjálfun er bæði sérhæfð fyrir athöfn (task specific) og hraða (speed specific).4 Kveikjan að þessari grein er sú að greinarhöfundur sér oft keppnisíþróttamenn með æfingaprógröm sem byggja of mikið á tækjaæfingum. Slíkar æfingar henta í vaxtarrækt (body building) en ofnotkun tækja með áherslu á vöðvana að framan getur skapað vandamál t.d í mjóbaki, öxlum og hnjám. Því miður ráða of mikið þær æfingar þar sem árangurinn er sýnilegastur í speglinum! Frumkvöðlar í líkamsþjálfun í heiminum eins og Gambetta og Boyle nota því aðferðir úr endurhæfingu í uppbyggingu og forvörn, bæði sem grunn undir standandi starfrænar æfingar með bolta og trissur og einnig sem aðalæfingar. 1,2,4 Skýringin er einföld: líkaminn er í grunninn eins fyrir og eftir meiðsli.