Hreyfing eða hreyfingarleysi barna í nútímanum
| dc.contributor.author | Gunnar Svanbergsson | |
| dc.date.accessioned | 2008-01-10T10:46:34Z | |
| dc.date.available | 2008-01-10T10:46:34Z | |
| dc.date.issued | 2005 | |
| dc.date.submitted | 2008-01-10 | |
| dc.identifier.citation | Sjúkraþjálfarinn 2005, 32(1):21-4 | en |
| dc.identifier.issn | 1670-2204 | |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/2336/15915 | |
| dc.description | Neðst á síðunni er hægt að nálgast greinina í heild sinni með því að smella á hlekkinn View/Open | en |
| dc.description.abstract | Vandamálið offita og hreyfingarleysi barna er orðið að faraldri, að minnsta kosti í hinum vestræna heimi. Fjöldi feitra barna eykst stöðugt og afleiðingarnar eru sykursýki, hjartasjúkdómar, slitgigt og fleira. Íslenskar rannsóknir á þessu sviði eru enn af skornum skammti. Erlendar rannsóknir sýna hinsvegar að ná megi góðum árangri með offeit börn í átaksverkefnum þar sem útkoman er minni fituprósenta, aukið þol og betri matarvenjur. Það virðast helst vera þrír þættir sem skipta sköpum í baráttunni við þann vágest sem offitan er. Skipulag skólanna, skipulag bæjar- og sveitarfélaga og foreldrar sjálfir. Aðalnámsskrá skólanna segir að það sé ekki einungis hagur hvers nemanda að fá markvissa kennslu í íþróttum heldur getur það einnig ráðið miklu um heilbrigði þjóðarinnar. Sveitarfélög og Lýðheilsustöð hafa nú tekið höndum saman til að stuðla að aukinni hreyfingu og bættu mataræði barna. Framtíðarhugmynd er að samtvinna hreyfingu og hefðbundið skólastarf, í mun meiri mæli en gert er í dag. Bæjarog sveitarfélög mega ekki loka hreyfiþörf barna okkar inni með óbarnvænu skipulagi í bæjum og borgum. Foreldrar þurfa að taka sig á og muna að þeir eru sterkustu fyrirmyndir barna sinna. | |
| dc.language.iso | is | en |
| dc.publisher | Félag íslenskra sjúkraþjálfara | en |
| dc.relation.url | http://www.physio.is/Sjukratjalfarinn.asp | en |
| dc.subject | Börn | en |
| dc.subject | Offita | en |
| dc.subject | Hreyfing | en |
| dc.subject.classification | SJU12 | |
| dc.title | Hreyfing eða hreyfingarleysi barna í nútímanum | is |
| dc.type | Article | en |
| dc.identifier.journal | Sjúkraþjálfarinn | is |
| refterms.dateFOA | 2018-09-12T11:53:05Z | |
| html.description.abstract | Vandamálið offita og hreyfingarleysi barna er orðið að faraldri, að minnsta kosti í hinum vestræna heimi. Fjöldi feitra barna eykst stöðugt og afleiðingarnar eru sykursýki, hjartasjúkdómar, slitgigt og fleira. Íslenskar rannsóknir á þessu sviði eru enn af skornum skammti. Erlendar rannsóknir sýna hinsvegar að ná megi góðum árangri með offeit börn í átaksverkefnum þar sem útkoman er minni fituprósenta, aukið þol og betri matarvenjur. Það virðast helst vera þrír þættir sem skipta sköpum í baráttunni við þann vágest sem offitan er. Skipulag skólanna, skipulag bæjar- og sveitarfélaga og foreldrar sjálfir. Aðalnámsskrá skólanna segir að það sé ekki einungis hagur hvers nemanda að fá markvissa kennslu í íþróttum heldur getur það einnig ráðið miklu um heilbrigði þjóðarinnar. Sveitarfélög og Lýðheilsustöð hafa nú tekið höndum saman til að stuðla að aukinni hreyfingu og bættu mataræði barna. Framtíðarhugmynd er að samtvinna hreyfingu og hefðbundið skólastarf, í mun meiri mæli en gert er í dag. Bæjarog sveitarfélög mega ekki loka hreyfiþörf barna okkar inni með óbarnvænu skipulagi í bæjum og borgum. Foreldrar þurfa að taka sig á og muna að þeir eru sterkustu fyrirmyndir barna sinna. |
