Viðhorf barna til hreyfingar

Abstract

Hreyfingarleysi meðal barna er vaxandi áhyggjuefni sem og hugsanleg áhrif þess á lýðheilsu þjóða. Alþjóða Heilbrigðisstofnunin (WHO 2002) áætlar að minna en einn þriðji ungs fólks fái þá hreyfingu sem þarf til að halda góðri heilsu í nútíð og til framtíðar. Til að snúa þessari þróun við hafa yfirvöld víða um heim lagt mikla áherslu á að grípa til aðgerða í þeim tilgangi að auka hreyfingu meðal barna. Hreyfingarleysi barna hefur verið mikið til umræðu á Vesturlöndum og fjöldi rannsókna framkvæmdar til að varpa ljósi á vandann. Þessar rannsóknir sýna ýmsar hliðar á ástæðunum og hugsanlegum afleiðingum hreyfingarleysis. Rannsóknirnar hafa að mestu verið gerðar á börnum en ekki með þeim og því hafa skoðanir og reynsla barna af ástæðum/afleiðingum hreyfingarleysis lítt verið skoðaðar. Afleiðingar þessa eru að ekki er nægjanleg þekking á skoðunum barna á hreyfingu en rannsóknir með börnum hljóta þó að vera grundvöllur þess að við öðlumst frekari skilning á þörfum þeirra og meiningum. Upplýsingarnar sem þannig fengjust væri svo hægt að nota við stefnumótun og íhlutanir til að auka hreyfingu meðal barna.