Um katta- og hundasnýkjudýr í sandkössum

Abstract

Tilgangur: Tilgangur rannsóknarinnar var að kanna hvaða sníkjudýr er að finna í sandkössum á leiksvæðum barna hér á landi, ræða hættuna sem mönnum stafar af hunda- og kattasníkjudýrum og tilgreina leiðir sem miða að því að minnka hættuna á því að menn verði fyrir sníkjudýrasmiti frá hundum og köttum. Efniviður og aðferðir: Leitað var að sníkjudýrum í 411 sandsýnum úr 32 sandkössum með saltfleytiaðferð. Einnig var leitað að katta- og hundaskít í sandkössunum og rannsakað með saltfleytiaðferð og formalín-etýlasetat botnfellingaraðferð hvaða sníkjudýr voru í saurnum. Niðurstöður: Egg kattaspóluorms Toxocara cati fundust í sandsýnum úr þremur kössum (9%), egg „Ijónaspóluormsins" Toxascaris leonina í tveimur kössum (6%) og egg hundaspóluormsins Toxocara canis í einum kassa (3%). Katta- eða hundaskítur fannst í 21 kassa (66%). Þolhjúpar bogfrymils Toxoplasma gondii og þolhjúpar svipudýrsins Giardia sp. fundust í kattaskít úr sitt hvorum kassanum (5%). Ályktun: Að minnsta kosti þrjár tegundir sníkjudýra, katta- og hundaspóluormarnir T. cati og T. canis auk bogfrymilsins T. gondii fundust í sandkössum á leiksvæðum barna í Reykjavik og Kópavogi. Allar þessar tegundir geta lifað í mönnum og valdið í þeim sjúkdómum. Fjórða tegundin, svipudýrið Giardia sp. fannst einnig í kattaskít en skiptar skoðanir em um hvort þessi tegund er sú sama og veldur oft alvarlegum niðurgangi í mönnum.