Bráð kransæðastífla og segaleysandi meðferð á Íslandi

Abstract

During an approximately 6 months period in 1989, 175 patients with suspected acute myocardial infarction were admitted to the four main hospitals in Iceland. The patients were 122 men and 53 women, 25-100 years old. Only a quarter (25.7%) received thrombolytic therapy. The reasons for not administering thrombolytics were contraindications (33%), uncertain diagnosis (28.5%) and duration of symptoms exceeding 6 hours (38.5%). All the patients except one proved to have myocardial infarction verified by serum enzyme (CK) elevation. No patient 79 years or older received thrombolytic therapy although age was not a contraindication for treatment. The difference between sexes was non-significant.

Á sex mánaða tímabili árið 1989 voru 175 sjúklingar grunaðir um bráða kransæðastíflu lagðir inn á Borgarspítala, Fjórðungssjúkrahúsið Akureyri, Landakotsspítala og Landspítala. Sjúklingar skiptust í 122 karla og 53 konur á aldrinum 25-100 ára. Aðeins fjórðungur þeirra (25,7%) fengu segaleysandi meðferð. Þeirri meðferð var ekki beitt vegna frábendinga (33%), óvissrar greiningar (28,5%) eða of langs tíma frá upphafi einkenna (38,5%). Þó höfðu allir nema einn sjúklinganna há gildi hvata, sem staðfestu greiningu hjartadreps. Enginn sjúklinganna 78 ára eða eldri fékk segaleysandi meðferð þótt hár aldur væri ekki frábending. Ekki var marktækur munur á meðferð milli kynja. Hlutfallslega færri fengu segaleysandi meðferð á Borgarspítala en hinum sjúkrahúsunum.