Average rating
Cast your vote
You can rate an item by clicking the amount of stars they wish to award to this item.
When enough users have cast their vote on this item, the average rating will also be shown.
Star rating
Your vote was cast
Thank you for your feedback
Thank you for your feedback
Issue Date
1992-12-01
Metadata
Show full item recordCitation
Læknablaðið 1992, 78(10):419-22Abstract
Sjúklingar með gáttatif (atrial fibrillation) eru í aukinni áhættu á að fá heilablóðfall, mismikið eftir því hvaða hjartasjúkdómur er orsakavaldur. Gáttatif er algeng hjartsláttartruflun og hafa erlendar rannsóknir sýnt að það sé til staðar hjá 2-4% þeirra sem eru komnir yfir sextugt (1). Íslensk rannsókn sýndi að tíðni gáttatifs í aldurshópum 32-64 ára var 0,28% (2). Þeir sem hafa gáttatif vegna lokusjúkdóms eftir gigtsótt eru í hvað mestri hættu á að fá segarek frá hjarta. Hjá þeim er áhættan um það bil sautjánföld miðað við þá sem eru í reglulegum takti (3). Hjá sjúklingum með gáttatif sem ekki tengist hjartalokusjúkdómi er hins vegar allt að fimmfalt aukin áhætta á segareki (4) og árleg hætta á segareki er á bilinu 3¬8% (5-7). Flestir telja að meðhöndla eigi með blóðþynningarlyfjum þá sjúklinga sem hafa gáttatif vegna lokusjúkdóms. Hins vegar hefur talsverð óvissa ríkt um hvort og hvernig meðhöndla eigi þá sem hafa gáttatif án lokusjúkdóms. Á undanförnum árum hafa birst niðurstöður úr fjórum stórum rannsóknum þar sem könnuð hafa verið áhrif blóðþynningarlyfja til þess að draga úr tíðni segareks hjá sjúklingum með gáttatif án hjartalokusjúkdóms (5-8). Þrjár þessara rannsókna hafa sýnt fram á marktæka minnkun segareks hjá sjúklingum með gáttatif (5-7)(sjá töflu), en þeirri fjórðu var hætt fyrr en ráðgert var er þær niðurstöður urðu kunnar (8).Description
Neðst á síðunni er hægt að nálgast greinina í heild sinni með því að smella á hlekkinn View/OpenAdditional Links
http://www.laeknabladid.isCollections