Skynjun stækkandi og minnkandi áreita í sjónleitarverkefni hjá lesblindum og samanburðarþátttakendum

Abstract

Lesblindir eru, að jafnaði, lengur að greina áreiti á hreyfingu heldur en aðrir, í samræmi við kenningar um hægari virkni magnófruma sjónkerfisins hjá þessum hópi. Því hefur einnig verið haldið fram að lesblindir hafi skerta hreyfifærni vegna óeðlilegrar virkni í litla heila. Í þessari rannsókn var athugaður munur á skynjun lesblindra og heilbrigðra þátttakenda á áreitum á hreyfingu. Þátttakendur rannsóknarinnar voru tólf talsins, sex greindir með lesblindu og sex án slíkar greiningar. Þátttakendurnir voru á aldrinum 23-28 ára og höfðu allir lokið að minnsta kosti einu ári í háskóla. Verkefni þátttakenda var að segja til um hvort markáreiti væri til staðar innan um truflara eða ekki. Markáreitið var annað hvort hringur sem stækkaði hratt innan um hringi (truflara) sem minnkuðu hratt eða hringur sem minnkaði innan um truflara sem stækkuðu. Niðurstöðurnar leiddu í ljós að marktækur munur var á svartímum milli hópanna. Lesblindir voru lengur að bregðast við áreitum á hreyfingu heldur en þeir sem ekki eru lesblindir. Niðurstöðurnar leiddu einnig í ljós að þátttakendur voru lengur að finna áreiti sem minnkuðu innan um áreiti sem stækkuðu en öfugt, sem bendir til þess að áreiti sem stækka á sjónu fangi frekar athygli okkar en áreiti sem minnka á sjónu. Einnig voru þátttakendur lengur að svara eftir því hve áreitum fjölgaði. Leitartegund og fjöldi áreita hafði því sömu áhrif á lesblinda og samanburðarhópinn.

According to the theory of impaired function in the magnocellular pathway of the visual system, motion perception is impaired for dyslexics. It has also been noted that dyslexics sometimes have impaired motor skills due to abnormal function of the cerebellum. Reaction times in a visual search task involving moving stimuli were investigated. Twelve observers participated in the study, six that had been diagnosed with dyslexia and six normal age-matched control observers. The observers' age varied from 23-28 and all had finished at least one year at university. The subjects had to indicate by key press whether a target stimulus was present among distractors or not. The target stimulus was either an expanding disk among contracting distractor disks or a contracting disk among expanding distractor disks. The results showed a statistically significant difference in reaction time between the groups. Dyslexics were slower to react to the moving stimuli. The results also showed that all observers were slower to find contracting targets among expanding distractors, than to find an expanding target among contracting distractors. This result suggests that the stimuli that expand on our retina capture our attention more quickly than contracting stimuli. The observers were also slower to notice the target stimulus when the number of distractors increased. Search type and the number of stimuli on each trial therefore had the same effect on both groups.